Atarlı Genç
New member
Primera’ya son terfi Ciutat de València’da kararlaştırılacak. Alavés ve Levante arasındaki seçkinler grubuna dönüş için yapılan ilk saldırı, çalılıklarla yüksek risklerin uyandırdığı muazzam saygı arasında kaybolan umut verici bir başlangıcın ardından, boş bir çarpışmayla sona erdi. Mendizorroza’da çok fazla yoğunluk ama çok az fikir netliği var ve granota takımı son esnada zafere daha da yaklaşıyor.
Ve Alavés, bu olay için gala kıyafetleri giyerek Vitoria beyliği atmosferiyle canlanmaya başladı. Sağ kulvarda stiletto olarak kullandığı dikey Luis Rioja ile preste çok etkiliydi, top çaldı ve rakip bölgeye mermi gibi gitti. Başlangıçta şaşıran Levante, yerel yoğunluğa eforu eşleştirerek ve en tehlikeli oyuncu olarak Jorge de Frutos ile tepki gösterdi.
Bu nedenle düello, ilk dakikalarda bir finalin uygunsuz bir ritmini yaşadı, iki maç, ancak Birinci Lig’deki son sıra söz konusuydu. Bu bir seraptı. Böyle bir iddianın zamanla sürdürülmesi imkansız hale geldi ve oyunun yüksek nabzı dakikalar geçtikçe azalarak yerini Alavés’in zararsız hakimiyetinin damgasını vurduğu bir senaryoya bıraktı. Guridi’nin makine dairesindeki iyi çalışmasına rağmen babazorro ekibi son geçişte başarılı olamadı.
Alavlar
Sivera, Tenaglia, Abqar, Sedlar (Laguardia, dk. 78), Duarte, Toni Moya, Benavídez, Guridi (Rober González, dk. 70), Luis Rioja, Sylla (Villalibre, dk. 58) ve Abde (Alkain, dk. 70).
0
–
0
büyüdüm
Femenías, Pubill (Oğul, min. 53), Postigo, Rober Pier, Álex Muñoz (Saracchi, min. 73), Montiel (Soldado, min. 76), Iborra, Pepelu, De Frutos, Brugué (Vezo, min. 73) ve Bouldini (Wesley Moraes, dk. 73).
Bu arada Levante, Ciudad de Valencia’da kendi halkının önünde beraberlik karşısında bir beraberlikten fayda sağlamış görünüyordu. İlk bölümde, Granota ekibi Sivera bölgesinin yakınında zar zor göründü ve Bouldini, okyanusun ortasında gerçek bir şamandıraydı. Başka bir şey, Iborra’nın çok tehlikeli bir şutuyla, Sivera’nın elinden geldiğince bozduğu yeniden başlatma gibi görünüyordu.
Meyvelerin en tehlikelisi
İkinci perdede Alavés’e daha pahalıya mal oldu, ancak Femenías’ı bu kez Toni Moya tarafından idam edilen tek tehlike yolu olan başka bir uzaktan atışla gerinmeye zorladılar. Bu fırsatla harekete geçen Vitoria ekibi metreler kazanıyordu. Aslında, yerel alanda granota hücum oyuncusunu deviren Sivera’ya karşı Brugué’yi çarpık bir oyun ektiğinde mavi beyazlı takım daha iyiydi. Bask taraftarları, hareketten önce hakemin ofsaytı işaret etmesiyle nefes aldı, çünkü maksimum ceza kitap tarafından verildi.
Özellikle Alavés söz konusu olduğunda, bir saatin son çeyreği zaten hesap makinesinin zamanıydı. Golsüz beraberlik, ikinci maç için her şeyi açık bıraktı ve yerel takım, sonuçla ilgili çok fazla spekülasyon yaptı ve bu, her iki durumda da pekâlâ yanabilirdi. Laguardia, Jorge de Frutos’un şutunu sopaların altından aldı ve yön değiştiren top önce Soldado’nun vücuduna, son olarak da oyun ofsayt nedeniyle elenmeden önce direğe çarptı. Ardından, Levante’nin harika bir kontra atağının ardından Segovian geniş bir atış yaptı. Boş bir savaşın haber değeri taşıyan son olayıydı. Karar, Ciutat de València’da.
Ve Alavés, bu olay için gala kıyafetleri giyerek Vitoria beyliği atmosferiyle canlanmaya başladı. Sağ kulvarda stiletto olarak kullandığı dikey Luis Rioja ile preste çok etkiliydi, top çaldı ve rakip bölgeye mermi gibi gitti. Başlangıçta şaşıran Levante, yerel yoğunluğa eforu eşleştirerek ve en tehlikeli oyuncu olarak Jorge de Frutos ile tepki gösterdi.
Bu nedenle düello, ilk dakikalarda bir finalin uygunsuz bir ritmini yaşadı, iki maç, ancak Birinci Lig’deki son sıra söz konusuydu. Bu bir seraptı. Böyle bir iddianın zamanla sürdürülmesi imkansız hale geldi ve oyunun yüksek nabzı dakikalar geçtikçe azalarak yerini Alavés’in zararsız hakimiyetinin damgasını vurduğu bir senaryoya bıraktı. Guridi’nin makine dairesindeki iyi çalışmasına rağmen babazorro ekibi son geçişte başarılı olamadı.
Alavlar
Sivera, Tenaglia, Abqar, Sedlar (Laguardia, dk. 78), Duarte, Toni Moya, Benavídez, Guridi (Rober González, dk. 70), Luis Rioja, Sylla (Villalibre, dk. 58) ve Abde (Alkain, dk. 70).
0
–
0
büyüdüm
Femenías, Pubill (Oğul, min. 53), Postigo, Rober Pier, Álex Muñoz (Saracchi, min. 73), Montiel (Soldado, min. 76), Iborra, Pepelu, De Frutos, Brugué (Vezo, min. 73) ve Bouldini (Wesley Moraes, dk. 73).
Hakem:
García Verdura (Katalan). Sylla, Abqar, Postigo ve Villalibre’ye sarı kartlar.
olaylar:
Birinci Lig’e yükselme play-off finalinin ilk ayağı Mendizorroza’da oynandı. 19.369 izleyici.
Bu arada Levante, Ciudad de Valencia’da kendi halkının önünde beraberlik karşısında bir beraberlikten fayda sağlamış görünüyordu. İlk bölümde, Granota ekibi Sivera bölgesinin yakınında zar zor göründü ve Bouldini, okyanusun ortasında gerçek bir şamandıraydı. Başka bir şey, Iborra’nın çok tehlikeli bir şutuyla, Sivera’nın elinden geldiğince bozduğu yeniden başlatma gibi görünüyordu.
Meyvelerin en tehlikelisi
İkinci perdede Alavés’e daha pahalıya mal oldu, ancak Femenías’ı bu kez Toni Moya tarafından idam edilen tek tehlike yolu olan başka bir uzaktan atışla gerinmeye zorladılar. Bu fırsatla harekete geçen Vitoria ekibi metreler kazanıyordu. Aslında, yerel alanda granota hücum oyuncusunu deviren Sivera’ya karşı Brugué’yi çarpık bir oyun ektiğinde mavi beyazlı takım daha iyiydi. Bask taraftarları, hareketten önce hakemin ofsaytı işaret etmesiyle nefes aldı, çünkü maksimum ceza kitap tarafından verildi.
Özellikle Alavés söz konusu olduğunda, bir saatin son çeyreği zaten hesap makinesinin zamanıydı. Golsüz beraberlik, ikinci maç için her şeyi açık bıraktı ve yerel takım, sonuçla ilgili çok fazla spekülasyon yaptı ve bu, her iki durumda da pekâlâ yanabilirdi. Laguardia, Jorge de Frutos’un şutunu sopaların altından aldı ve yön değiştiren top önce Soldado’nun vücuduna, son olarak da oyun ofsayt nedeniyle elenmeden önce direğe çarptı. Ardından, Levante’nin harika bir kontra atağının ardından Segovian geniş bir atış yaptı. Boş bir savaşın haber değeri taşıyan son olayıydı. Karar, Ciutat de València’da.