bencede
New member
Fehmi Koru*
Almanya’da seçilmiş hükümete son vermek ve 1918 öncesinde olduğu üzere asil kanlıların işbaşında olduğu yeni bir oluşuma yol açmak hedefli bir darbe teşebbüsü hazırlığına ait haberi duyar duymaz herkes ne hissetti, bilmiyorum.
Öğrendiğime göre, evvelki gün 25 kişinin konutlarına sabaha karşı baskın yapılarak gözaltına alındıkları haberini alan Almanların birtakımı işitip okuduklarına inanamamış, içlerinden gülenler ve “Yok canım, daha neler” yansısı verenler çıkmış…
Avrupa’nın en kuvvetli ülkesi, demokrasinin sağlam kalelerinden biri olan Almanya’da darbe yoluyla hükümeti devirmek ha, olacak şey değil…
Fakat olmuş işte. Darbe teşebbüsü planladıkları savına muhatap olanlar şimdilik 25 kişi; fakat hususun uzmanları, onlarla tıpkı görüşleri paylaşan ve bu biçimde bir kalkışma olduğunda konutlarında sakladıkları silahları alıp sokaklara fırlayacakların sayısının çok fazla olduğunu söylüyor.
Gözaltına alınanların mensup olduğu örgütü yıllardır yakından gözleyen bir uzmana nazaran, ülkedeki idare biçimini radikal halde değiştirmeyi düşünen ve bu maksatla demokratik olmayan yollara başvurulmasını onaylamaya hazır onbinlerce Alman var.
Örgütün ismi ‘Reichsbürger’; Türkçeye bunu ‘Halkın Reich’i’ olarak çevirebiliriz.
Hitler’inki ‘Üçüncü Reich’ idi, başarılı olsaydı Prens Sekizinci Heinrich’in kuracağı yeni idare sayı yerine başına ‘halkın’ sıfatı eklenmiş yeni bir ‘reich’ olacaktı. Halkın yönetimi…
Niyet buymuş, lakin uzmanlar bu hareketin sevdalıları içerisinde ‘Neo-Nazi’ denilebilecek tipler bulunsa bile, ‘aşırı sağcı’ olduğu kesinlikle bu kümenin Nazi fikriyle teğe bir örtüştüğü kanaatinde değiller.
‘Post-modern darbe’ ismi bundan dolayı veriliyor bu teşebbüse.
Dünyanın ve bu ortada Almanya’nın Birinci Dünya Savaşı ile bir arada sapkın bir idareye saplanıp kaldığı argümanlı bir küme insan düşünün. daha sonrasında oluşmuş ‘demokratik’ tezli bütün hükümetlerin halk düşmanı oldukları ve dar bir kısmın çıkarları istikametinde işler çevirdikleri fikri küme üyelerine hakim. Yakın vakit içindera kadar ülkedeki düşük seçim barajını bile aşamazken son senelerda parlamentoda temsil edilme imkanı yakalamış ‘aşırı sağcı’ bir partiye de sızmış durumda oldukları anlaşılıyor. Gözaltına alınanlar içinde o partiden milletvekilliği yapmış olanlar var.
İddiaya bakılırsa, Putin Rusya’sından takviye de görüyorlar.
Varlıkları bir örgüt üyesinin 2016 yılında Bavyera eyaletinde polisle çatışmaya girip bir polis memurunu öldürdüğü duyulana kadar fark edilmemiş bu küme, iki yıl evvel Covid önlemlerine karşı şovlarda uzunluk göstererek yeni bir taraftar kitlesine kavuşmuş.
Biraz daha görmezden gelinseymiş, parlamentoyu basıp iktidar milletvekilleriyle bir arada bakanları tutuklayacak ve ‘halkın yönetimi’ ismiyle kendi iktidarlarını ilan edeceklermiş.
Prens lakaplı emlakçı Heinrich de devletin başına geçip bir daha hanedanla yola devamı sağlayacakmış.
Fantastik bir senaryo üzere geldiğinin ben de farkındayım, fakat Almanya üzere fanteziye sırt dönmüş insanların ülkesinde gerçekleştiği için, olanı ve bundan daha sonra olacakları takip etmekte fayda görüyorum.
Darbeler yahut daha doğrusu darbe yoluyla sisteme müdahale etme niyeti Avrupa ülkelerine yabancı sayılmaz.
1960’ların sonuna gerçek ve 1970’lerde, İngiltere’de de, demokrasiye bir darbe ile son verilmesi gündeme gelmişti. İktidardaki Personel Partisi’nin lideri ve başbakan Harold Wilson’un aslında bir ‘Sovyet ajanı’ olduğu tezi ortaya atılmış ve darbe önderi olarak, iddiayı ciddiye alıp gelişmeyi devlet için tehlikeli bulacağı hesap edilen Kraliyet Ailesi’nden biri -şimdiki kral III. Charles’in dayısı Kont Mountbatten– düşünülmüştü.
“Başbakan Wilson Sovyet ajanıdır” savının sahibi Amerikan istihbarat örgütü CIA’nin kontrespiyonaj dairesi lideri Jim Angleton’du.
Kont Mountbatten’i darbenin başına geçmesi için ikna etme bakılırsavini üstüne alan kişi ise, ülkenin en büyük medya kümesinin işvereni ve beraberinde İngiliz Merkez Bankası lideri da olan Cecil King’di.
[Bizde de 1962 ve 1963 senelerında üst üste girişilen iki askeri darbede bir medya işvereninin parmağı olduğu duyulmuştu. İrem Barutçu’nun kaleme aldığı ‘Babıali Rableri: Simavi Ailesi’ kitabında o mevzu detaylarıyla işlenir.]
Medya işvereni Cecil King, Merkez Bankası lideri olarak uyguladığı yanlış ekonomik siyasetlerin ürettiği problemleri, sahibi olduğu gazetelerde abartılı haberler ve yorumlarla halka iletirken, problemlerin niçini olarak tanıttığı Personel Partisi hükümeti ile başbakan Wilson’u devirmenin altyapısını hazırlıyordu.
Wilson devrilecek, Kont Mountbatten onun yerine başbakanlığı üstlenecek, Cecil King de ‘kingmaker’ olacaktı.
Ülke seçime gitti ve 1970’de Muhafazakar Parti seçimi kazandı, onun lideri Edward Heath başbakan oldu, darbe tehlikesi o denli atlatıldı.
Dört yıl daha sonraki seçimde Personel Partisi ve Harold Wilson bir daha iktidar olunca darbe bir kere daha gündeme gelse de, taraflar eski iştahlarını yitirdikleri üzere, Wilson seçim zaferiyle halkı gerisine almış oldu.
İngiltere’de olamayan, o denli anlaşılıyor ki, Almanya’da da olamayacak.
Gözaltılarla ilgili haberi okuduğumda aklıma birinci geleni de paylaşayım:
Aklıma birinci gelen “Demek ki, Gladio bütünüyle temizlenmemiş” fikriydi.
NATO üyesi ülkelerde istenmeyen iktidarlar işbaşına gelemesin diye Amerikan CIA ve İngiliz MI5 istihbarat örgütleri her üye ülkede bilinmeyen birer örgüt kurulmasına ön ayak olmuştu. Ülkelerin değişik yerlerinde silah ve mühimmat depoları oluşturulmuş, örgütlere devşirilen şahıslara her ülkede ‘sağduyulu vatan evlatları’ muamelesi çekilmişti.
İtalya’da aldığı isimle örgüt ‘Gladio’ (Kılıç) olarak anılır.
Örgüt ülkelerde çeşitli yasadışı işlere karıştı, faili meçhul cinayetler, siyasi suikastlar, adam kaçırmalar örgüt eliyle gerçekleştirildi.
Darbelerde de bu örgütün parmağı olduğu biliniyor.
1980’lerde deşifre olunca, bir epey ülke, bu kapalı örgütü devlet sistemi içerisinden tasfiye etti.
Tek istisna NATO ülkesinin Türkiye olduğu hususa ait akademik yapıtlarda bilhassa belirtilir.
her neyse.
Almanya’da ‘darbe girişimi’ tedbire gayeli gözaltılarla başlayan bu yeni süreç eskide kaldığı sanılan hesaplaşmanın bütünüyle sona ermediğine mi ışık tutacak, yoksa yesyeni bir örgütü mü karşımıza çıkaracak?
Merakla beklenmeye bedel.
*Bu yazı fehmikoru.com adresinden motamot alınmıştır.
Almanya’da seçilmiş hükümete son vermek ve 1918 öncesinde olduğu üzere asil kanlıların işbaşında olduğu yeni bir oluşuma yol açmak hedefli bir darbe teşebbüsü hazırlığına ait haberi duyar duymaz herkes ne hissetti, bilmiyorum.
Öğrendiğime göre, evvelki gün 25 kişinin konutlarına sabaha karşı baskın yapılarak gözaltına alındıkları haberini alan Almanların birtakımı işitip okuduklarına inanamamış, içlerinden gülenler ve “Yok canım, daha neler” yansısı verenler çıkmış…
Avrupa’nın en kuvvetli ülkesi, demokrasinin sağlam kalelerinden biri olan Almanya’da darbe yoluyla hükümeti devirmek ha, olacak şey değil…
Fakat olmuş işte. Darbe teşebbüsü planladıkları savına muhatap olanlar şimdilik 25 kişi; fakat hususun uzmanları, onlarla tıpkı görüşleri paylaşan ve bu biçimde bir kalkışma olduğunda konutlarında sakladıkları silahları alıp sokaklara fırlayacakların sayısının çok fazla olduğunu söylüyor.
Gözaltına alınanların mensup olduğu örgütü yıllardır yakından gözleyen bir uzmana nazaran, ülkedeki idare biçimini radikal halde değiştirmeyi düşünen ve bu maksatla demokratik olmayan yollara başvurulmasını onaylamaya hazır onbinlerce Alman var.
Örgütün ismi ‘Reichsbürger’; Türkçeye bunu ‘Halkın Reich’i’ olarak çevirebiliriz.
Hitler’inki ‘Üçüncü Reich’ idi, başarılı olsaydı Prens Sekizinci Heinrich’in kuracağı yeni idare sayı yerine başına ‘halkın’ sıfatı eklenmiş yeni bir ‘reich’ olacaktı. Halkın yönetimi…
Niyet buymuş, lakin uzmanlar bu hareketin sevdalıları içerisinde ‘Neo-Nazi’ denilebilecek tipler bulunsa bile, ‘aşırı sağcı’ olduğu kesinlikle bu kümenin Nazi fikriyle teğe bir örtüştüğü kanaatinde değiller.
‘Post-modern darbe’ ismi bundan dolayı veriliyor bu teşebbüse.
Dünyanın ve bu ortada Almanya’nın Birinci Dünya Savaşı ile bir arada sapkın bir idareye saplanıp kaldığı argümanlı bir küme insan düşünün. daha sonrasında oluşmuş ‘demokratik’ tezli bütün hükümetlerin halk düşmanı oldukları ve dar bir kısmın çıkarları istikametinde işler çevirdikleri fikri küme üyelerine hakim. Yakın vakit içindera kadar ülkedeki düşük seçim barajını bile aşamazken son senelerda parlamentoda temsil edilme imkanı yakalamış ‘aşırı sağcı’ bir partiye de sızmış durumda oldukları anlaşılıyor. Gözaltına alınanlar içinde o partiden milletvekilliği yapmış olanlar var.
İddiaya bakılırsa, Putin Rusya’sından takviye de görüyorlar.
Varlıkları bir örgüt üyesinin 2016 yılında Bavyera eyaletinde polisle çatışmaya girip bir polis memurunu öldürdüğü duyulana kadar fark edilmemiş bu küme, iki yıl evvel Covid önlemlerine karşı şovlarda uzunluk göstererek yeni bir taraftar kitlesine kavuşmuş.
Biraz daha görmezden gelinseymiş, parlamentoyu basıp iktidar milletvekilleriyle bir arada bakanları tutuklayacak ve ‘halkın yönetimi’ ismiyle kendi iktidarlarını ilan edeceklermiş.
Prens lakaplı emlakçı Heinrich de devletin başına geçip bir daha hanedanla yola devamı sağlayacakmış.
Fantastik bir senaryo üzere geldiğinin ben de farkındayım, fakat Almanya üzere fanteziye sırt dönmüş insanların ülkesinde gerçekleştiği için, olanı ve bundan daha sonra olacakları takip etmekte fayda görüyorum.
Darbeler yahut daha doğrusu darbe yoluyla sisteme müdahale etme niyeti Avrupa ülkelerine yabancı sayılmaz.
1960’ların sonuna gerçek ve 1970’lerde, İngiltere’de de, demokrasiye bir darbe ile son verilmesi gündeme gelmişti. İktidardaki Personel Partisi’nin lideri ve başbakan Harold Wilson’un aslında bir ‘Sovyet ajanı’ olduğu tezi ortaya atılmış ve darbe önderi olarak, iddiayı ciddiye alıp gelişmeyi devlet için tehlikeli bulacağı hesap edilen Kraliyet Ailesi’nden biri -şimdiki kral III. Charles’in dayısı Kont Mountbatten– düşünülmüştü.
“Başbakan Wilson Sovyet ajanıdır” savının sahibi Amerikan istihbarat örgütü CIA’nin kontrespiyonaj dairesi lideri Jim Angleton’du.
Kont Mountbatten’i darbenin başına geçmesi için ikna etme bakılırsavini üstüne alan kişi ise, ülkenin en büyük medya kümesinin işvereni ve beraberinde İngiliz Merkez Bankası lideri da olan Cecil King’di.
[Bizde de 1962 ve 1963 senelerında üst üste girişilen iki askeri darbede bir medya işvereninin parmağı olduğu duyulmuştu. İrem Barutçu’nun kaleme aldığı ‘Babıali Rableri: Simavi Ailesi’ kitabında o mevzu detaylarıyla işlenir.]
Medya işvereni Cecil King, Merkez Bankası lideri olarak uyguladığı yanlış ekonomik siyasetlerin ürettiği problemleri, sahibi olduğu gazetelerde abartılı haberler ve yorumlarla halka iletirken, problemlerin niçini olarak tanıttığı Personel Partisi hükümeti ile başbakan Wilson’u devirmenin altyapısını hazırlıyordu.
Wilson devrilecek, Kont Mountbatten onun yerine başbakanlığı üstlenecek, Cecil King de ‘kingmaker’ olacaktı.
Ülke seçime gitti ve 1970’de Muhafazakar Parti seçimi kazandı, onun lideri Edward Heath başbakan oldu, darbe tehlikesi o denli atlatıldı.
Dört yıl daha sonraki seçimde Personel Partisi ve Harold Wilson bir daha iktidar olunca darbe bir kere daha gündeme gelse de, taraflar eski iştahlarını yitirdikleri üzere, Wilson seçim zaferiyle halkı gerisine almış oldu.
İngiltere’de olamayan, o denli anlaşılıyor ki, Almanya’da da olamayacak.
Gözaltılarla ilgili haberi okuduğumda aklıma birinci geleni de paylaşayım:
Aklıma birinci gelen “Demek ki, Gladio bütünüyle temizlenmemiş” fikriydi.
NATO üyesi ülkelerde istenmeyen iktidarlar işbaşına gelemesin diye Amerikan CIA ve İngiliz MI5 istihbarat örgütleri her üye ülkede bilinmeyen birer örgüt kurulmasına ön ayak olmuştu. Ülkelerin değişik yerlerinde silah ve mühimmat depoları oluşturulmuş, örgütlere devşirilen şahıslara her ülkede ‘sağduyulu vatan evlatları’ muamelesi çekilmişti.
İtalya’da aldığı isimle örgüt ‘Gladio’ (Kılıç) olarak anılır.
Örgüt ülkelerde çeşitli yasadışı işlere karıştı, faili meçhul cinayetler, siyasi suikastlar, adam kaçırmalar örgüt eliyle gerçekleştirildi.
Darbelerde de bu örgütün parmağı olduğu biliniyor.
1980’lerde deşifre olunca, bir epey ülke, bu kapalı örgütü devlet sistemi içerisinden tasfiye etti.
Tek istisna NATO ülkesinin Türkiye olduğu hususa ait akademik yapıtlarda bilhassa belirtilir.
her neyse.
Almanya’da ‘darbe girişimi’ tedbire gayeli gözaltılarla başlayan bu yeni süreç eskide kaldığı sanılan hesaplaşmanın bütünüyle sona ermediğine mi ışık tutacak, yoksa yesyeni bir örgütü mü karşımıza çıkaracak?
Merakla beklenmeye bedel.
*Bu yazı fehmikoru.com adresinden motamot alınmıştır.