Atarlı Genç
New member
Norveç partisinin Budapeşte’deki Dünya Kupası’nı yaşaması için her şey hazırdı. Yarım saatten biraz fazla bir süre içinde, dünya atletizminin iki büyük yıldızı Karsten Warholm ve Jakob Ingebrigtsen çağrıldı; bir gösteri sergilemeye ve elbette rekorlarına bir şampiyonluk daha eklemeye istekliydiler.
Ancak engelli koşu yarışçısı gücünü ve otoritesini bir kez daha sergilerken, Jakob 1.500 metrede bir kez daha kara bir gün yaşadı. Yine bir Dünya Kupası’nda Norveçli oyuncu, vitrinde eksik olan zaferi ve unvanı çalmak için bir İngiliz tarafından geçildi. Bu sefer İskoçyalı Josh Kerr, İngiliz orta saha oyuncusunun şaşırtıcı saltanatını uzatmak için yarışı mükemmel bir şekilde nasıl okuyacağını biliyordu.
Seksenli yıllarda Sebastian Coe, Steve Ovett ve Steve Cram, Afrikalılar gelene kadar 800 ve 1.500 metrelere hakim olan tam bir kalite üçlüsü oluşturdular. Şimdi, otuz yılı aşkın bir süre sonra, Büyük Britanya yeniden yüzeye çıktı ve 1.500 metrede, durdurulamaz gibi görünen ve Dünya Kupası’nın kendisi için temsil ettiği duvarı yıkmanın bir yolunu bulamayan Jakob Ingebrigtsen’in talihsizliği karşısında yeniden muhteşem. mesafe. Evet, doğru, 1.500’ün büyük hakimi hâlâ mesafe dünya şampiyonu değil. Ve hepsi geçen yıl Eugene’de altın madalya kazanan Wightman ve bu Çarşamba Budapeşte’de şampiyon olan Josh Kerr gibi sporcular sayesinde.
İngilizler, Norveç şampiyonunu çok basit bir taktiğe dayanarak dünyevi hale getirmeyi başardılar: Ondan korkmayı bırakın, ona karşı çıkın ve İspanyol Mario García Romo’nun hatırladığı gibi, Elmas Liginde değil, Dünya Kupası finalinde olduğu gibi yarışın. altıncı oldu ve podyuma yaklaştı. “Çok mutluyum, mümkün olduğu kadar yüksekte bitirdim. Elbette gelecek yıllarda o madalya düşecek, “dedi Salamancalı adam.
Jakob her şeyi kontrol altında tutuyormuş gibi görünüyordu. 500’ü geçmekten rahatsızlık duyup yarışa liderlik etmeye başladığında çoktan ceza almış gibi görünüyordu. Ancak 1.500 kişinin yaşadığı zafer günlerinde ve dün, bu yıl 3.30’un altında koşan yedi atlet vardı. Bu yüzden hiç kimse son tur için kartlarını saklamakta ve saklamakta sorun yaşamadı. Ve orada, sanki bir ‘dejavu’ varmış gibi, Dünya Kupası finalinin ortasında Ingebrigtsen bir kez daha sağ tarafında bir İngiliz’e sahipti. Bu kez sakatlanan Wightman değil, Edinburgh’lu İskoçyalı Josh Kerr, 17 yaşındayken göleti geçmek ve eğitim görmek ve yarışmak için Amerika Birleşik Devletleri’ne gitmek için her şeyini ortaya koydu. Düzlükte rakibi olmaya alışık olmayan Ingebrigtsen yol verdi. Aynı film, bir yıl önceki aynı hayaletler, Norveçli yıldızın altın arayan bir Kerr tarafından geride bırakıldığı zaman.
Ondan sonra Norveçli bir çift, üçüncülükten Narve Gilje Nordas’a gitti, ancak elbette iki İskandinav için madalyanın tadı çok farklıydı. Ingebrigsen’in, Dünya Kupası’nı tersine çevirecek 5.000 kişisi olmasına rağmen üst üste ikinci yıl yenilgi tadındaydı. Mutluluk için, 25 yaşında ilk büyük başarısını elde eden Kerr zaten oradaydı, ancak Tokyo’daki 1.500 metre finalinde üçüncü olduğunda zaten Olimpiyat podyumunda olduğunu unutmamalıyız.
Edinburgh takımında ragbi oyuncusu bir baba ve erkek kardeşle büyüyen Josh, 17 yaşında hayatını değiştiren kararı verdi. Amerika Birleşik Devletleri’ne seyahat etmeye karar verdi ve Danny Mackey, dünya şampiyonu olmak için bir farkındalık koçuyla birlikte yoğun zihinsel çalışma yapmak zorunda kalan bu koşucuyu orada geliştiriyor. Her zaman güneş gözlüğü takarak koşan ve aynı zamanda odaklanmasına da yardımcı olan Kerr, “Kafamda üzerinde çalıştığımız bazı derin zayıflıklar var” diye açıkladı.
Büyük Engelli Finali
Geçen yıl sakatlıklar nedeniyle ara verdikten sonra yeniden öne çıkan isim Warholm. Bu sezon fiziksel sorunlar yaşayan Rai Benjamin ve Alison dos Santos’un tamamladığı yetenek üçlüsü Budapeşte’de yeniden buluştu. Bu üçüyle 400 metre engelli finali tam bir gösteri.
Ancak bu sefer bir şeyler değişti. Warholm başlangıçta daha kontrollüydü, daha ölçülüydü, bu da onun son bölüme daha güçlü ulaşmasını sağladı, burada Benjamin’den ve batık Dos Santos’tan uzaklaşabildi. Bir başka yetenek Kyron McMaster da partiye katılarak 46.89’luk derecesiyle Warholm’un ardından gümüş (47.34) aldı.
Bayanlar sırıkla atlamada bir değil iki kazanan oldu. Avustralyalı Nina Kennedy ile Amerikalı Katie Moon arasında kıyasıya bir düello yaşandı ve 4,90 metreyi aşarak beraberlikle sonuçlandı.
Ancak engelli koşu yarışçısı gücünü ve otoritesini bir kez daha sergilerken, Jakob 1.500 metrede bir kez daha kara bir gün yaşadı. Yine bir Dünya Kupası’nda Norveçli oyuncu, vitrinde eksik olan zaferi ve unvanı çalmak için bir İngiliz tarafından geçildi. Bu sefer İskoçyalı Josh Kerr, İngiliz orta saha oyuncusunun şaşırtıcı saltanatını uzatmak için yarışı mükemmel bir şekilde nasıl okuyacağını biliyordu.
Seksenli yıllarda Sebastian Coe, Steve Ovett ve Steve Cram, Afrikalılar gelene kadar 800 ve 1.500 metrelere hakim olan tam bir kalite üçlüsü oluşturdular. Şimdi, otuz yılı aşkın bir süre sonra, Büyük Britanya yeniden yüzeye çıktı ve 1.500 metrede, durdurulamaz gibi görünen ve Dünya Kupası’nın kendisi için temsil ettiği duvarı yıkmanın bir yolunu bulamayan Jakob Ingebrigtsen’in talihsizliği karşısında yeniden muhteşem. mesafe. Evet, doğru, 1.500’ün büyük hakimi hâlâ mesafe dünya şampiyonu değil. Ve hepsi geçen yıl Eugene’de altın madalya kazanan Wightman ve bu Çarşamba Budapeşte’de şampiyon olan Josh Kerr gibi sporcular sayesinde.
İngilizler, Norveç şampiyonunu çok basit bir taktiğe dayanarak dünyevi hale getirmeyi başardılar: Ondan korkmayı bırakın, ona karşı çıkın ve İspanyol Mario García Romo’nun hatırladığı gibi, Elmas Liginde değil, Dünya Kupası finalinde olduğu gibi yarışın. altıncı oldu ve podyuma yaklaştı. “Çok mutluyum, mümkün olduğu kadar yüksekte bitirdim. Elbette gelecek yıllarda o madalya düşecek, “dedi Salamancalı adam.
Jakob her şeyi kontrol altında tutuyormuş gibi görünüyordu. 500’ü geçmekten rahatsızlık duyup yarışa liderlik etmeye başladığında çoktan ceza almış gibi görünüyordu. Ancak 1.500 kişinin yaşadığı zafer günlerinde ve dün, bu yıl 3.30’un altında koşan yedi atlet vardı. Bu yüzden hiç kimse son tur için kartlarını saklamakta ve saklamakta sorun yaşamadı. Ve orada, sanki bir ‘dejavu’ varmış gibi, Dünya Kupası finalinin ortasında Ingebrigtsen bir kez daha sağ tarafında bir İngiliz’e sahipti. Bu kez sakatlanan Wightman değil, Edinburgh’lu İskoçyalı Josh Kerr, 17 yaşındayken göleti geçmek ve eğitim görmek ve yarışmak için Amerika Birleşik Devletleri’ne gitmek için her şeyini ortaya koydu. Düzlükte rakibi olmaya alışık olmayan Ingebrigtsen yol verdi. Aynı film, bir yıl önceki aynı hayaletler, Norveçli yıldızın altın arayan bir Kerr tarafından geride bırakıldığı zaman.
Ondan sonra Norveçli bir çift, üçüncülükten Narve Gilje Nordas’a gitti, ancak elbette iki İskandinav için madalyanın tadı çok farklıydı. Ingebrigsen’in, Dünya Kupası’nı tersine çevirecek 5.000 kişisi olmasına rağmen üst üste ikinci yıl yenilgi tadındaydı. Mutluluk için, 25 yaşında ilk büyük başarısını elde eden Kerr zaten oradaydı, ancak Tokyo’daki 1.500 metre finalinde üçüncü olduğunda zaten Olimpiyat podyumunda olduğunu unutmamalıyız.
Edinburgh takımında ragbi oyuncusu bir baba ve erkek kardeşle büyüyen Josh, 17 yaşında hayatını değiştiren kararı verdi. Amerika Birleşik Devletleri’ne seyahat etmeye karar verdi ve Danny Mackey, dünya şampiyonu olmak için bir farkındalık koçuyla birlikte yoğun zihinsel çalışma yapmak zorunda kalan bu koşucuyu orada geliştiriyor. Her zaman güneş gözlüğü takarak koşan ve aynı zamanda odaklanmasına da yardımcı olan Kerr, “Kafamda üzerinde çalıştığımız bazı derin zayıflıklar var” diye açıkladı.
Büyük Engelli Finali
Geçen yıl sakatlıklar nedeniyle ara verdikten sonra yeniden öne çıkan isim Warholm. Bu sezon fiziksel sorunlar yaşayan Rai Benjamin ve Alison dos Santos’un tamamladığı yetenek üçlüsü Budapeşte’de yeniden buluştu. Bu üçüyle 400 metre engelli finali tam bir gösteri.
Ancak bu sefer bir şeyler değişti. Warholm başlangıçta daha kontrollüydü, daha ölçülüydü, bu da onun son bölüme daha güçlü ulaşmasını sağladı, burada Benjamin’den ve batık Dos Santos’tan uzaklaşabildi. Bir başka yetenek Kyron McMaster da partiye katılarak 46.89’luk derecesiyle Warholm’un ardından gümüş (47.34) aldı.
Bayanlar sırıkla atlamada bir değil iki kazanan oldu. Avustralyalı Nina Kennedy ile Amerikalı Katie Moon arasında kıyasıya bir düello yaşandı ve 4,90 metreyi aşarak beraberlikle sonuçlandı.