bencede
New member
Ukrayna’da her yıl 2 binden çok çocuk taşıyıcı annelik formülüyle doğuyor.
Ukrayna, öteki Avrupa ülkelerinden farklı olarak taşıyıcı annelik sistemiyle doğan bebekleri doğum sertifikasında ebeveyn olmak isteyen anne ve babanın çocuğu olarak kaydediyor. Bu yüzden dünyanın biroldukça farklı ülkesinde yaşayan çift, taşıyıcı annelik tekniği için Ukrayna’yı tercih ediyor.
Ülkede yaklaşık 50 tane üreme kliniği ve epey sayıda aracı ajans bulunuyor. Bu ajanslar, ebeveyn olmak isteyen çiftleri taşıyıcı anneler ile eşleştiriyor ve ortadaki ilgiyi sağlıyor.
Fakat Rusya’nın Ukrayna’yı işgaliyle Ukrayna haricinde yaşayan ve taşıyıcı annelik metoduna başvuran epey sayıda ebeveyn savaş yüzünden bebeklerini alamıyor. Bebekler ise kuvvetli savaş şartlarında dünyaya geliyor.
Yaklaşık 500 taşıyıcı anniçin sorumlu ve Ukrayna’nın en büyük aracı ajansı olan BioTexCom, sadece Kiev’de çabucak hemen anne ve babasına kavuşamamış 41 tane bebek olduğunu söylüyor. Bu bebeklere kentin ortasında kurulan bir bodrum katı kreşinde bakılıyor. Rus birlikleri ise kentin sonlarında başşehre saldırmaya devam ediyor.
Ajans yetkilileri, her gün yeni bebeklerin doğduğunu lakin savaşın başlangıcından bu yana yalnızca dokuz ebeveynin bebeklerini almak için Kiev’e seyahat etme riskini göze aldığını aktarıyor, beş ebeveynin ise uzaktan taşıyıcı annelerin tahliyesini sağladığını söylüyor.
BioTexCom’un hukuk danışmanı olan Denys Herman, “Eğer durum değişmezse 100 bebeğin bakımından sorumlu olabiliriz” diyor.
Ajans, savaşın başlaması ve başşehre hakikat ilerlemesiyle bakımlarından sorumlu oldukları bebekleri Kiev’den uzaklaştırıp ülkenin batısında daha inançlı bölgelere gdolayıp götürmeme sonucuyla uğraş ediyor, savaş ortamında bebekleri taşımanın risklerinin çok yüksek olduğunu söz ediyor.
Ukrayna’dan ayrılan taşıyıcı anneler
Taşıyı annelerin yaşadığı zorluklar yalnızca Kiev’e özel değil.
Başşehrin 80 kilometre güneyindeki Bila Tserkva kentinde yaşayan ve Avustralya’da yaşayan bir çiftin bebeğini taşıyan Svetlana öyküsünü anlatıyor.
Avustralya’daki Emma ile Svetlana 6 aydır irtibatta, çocuklarının fotoğraflarını paylaşıyor ve birbirlerini tanımak için uzun uzun sohbet ediyordu.
Fakat Rus birlikleri Bila Tserkva’ya saldırmaya başlayınca iki bayan çaresiz biçimde Svetlana’nın çıkış yollarını araştırmaya koyuldu.
Emma, hizmet aldığı daha küçük bir taşıyıcı annelik ajansının dayanağı ile özel otobüs buldu ve Svetlana ile birebir bölgede yaşayan iki öteki taşıyıcı anne ve 10 çocukları Moldova hududuna gerçek 18 saatlik seyahate başladı.
Otobüs Moldova’nın başşehri Kişinev’e vardığında bayanlar ve çocuklar küçücük bir apartman dairesinde kalmaya başladı. Herkese yetecek kadar yatak olmadığı için yerde yatmak zorunda kalan Svetlana, Ukrayna’da bıraktığı eşi ve Almanya’ya kaçmak zorunda kalan annesi için endişeleniyordu.
Annesi ile her telefon konuşmasında gözyaşlarına boğulan Svetlana, “Savaşın bu türlü aileleri birbirinde ayırması canımı epeyce yakıyor. Moldova’da kendimi inançta hissediyorum fakat kalbim Ukrayna’da” diye anlatıyor.
Svetlana, Moldova’daki taşıyıcı annelik kuralları yüzünden doğumunu Ukrayna’da sona yakın yapmaya hazırlanıyor.
Ukrayna’dan ayrılamayanlar
Tüm taşıyıcı anneler Svetlana üzere Ukrayna’dan ayrılamıyor.
Harkov’da konut almak için para biriktiren ve iki oğluyla yaşayan Nastya, savaş başladığına ikinci taşıyıcı hamileliğinin sonuna yaklaşıyordu ve birkaç gün daha sonra ikiz bebeklere doğum yaptı.
Harkov’da kaldığı hastane sığınağının duvardan duvara şilteler ve beşiklerle kaplı olduğunu anlatan Nastya, kentin bombardıman altında olduğu devirde iki çocuğuyla hastanenin deposunda kaldığını söylüyor.
Mıkolayiv’de bir hastanenin bodrum katında doğum yapmayı bekleyen anne
Harkov’da hücumlar devam ettiği için Nastya ve ailesi ajansın takviyesiyle geçen hafta hududa seyahat etti ve ikiz bebekleri ebeveynlerine teslim etti. Nastya aileden tekrar haber alamadı.
Taşıycı anneler ile alakalar güçleniyor
Emma ve eşi Alex, Avustralya’daki taşıycı annelik kuralları yüzünden çocuklarına doğum yapacak birisini bulmakta zorlanmıştı. Avustralya’da sadece fedakar taşıyıcı annelere müsaade veriliyor, yani annelik yapan bayanlara bir ödeme yapılamıyor.
Savaş başlamadan evvel Emma ve eşi Ukrayna’ya seyahat etmeyi ve doğumdan evvel Svetlana ile vakit geçirmeyi planlıyordu. Bu artık mümkün gözükmüyor.
Lakin Rusya’nın Ukrayna’ya saldırısı devam ettikçe taşıyıcı anneler ile ebeveynler içindeki alakalar de güçleniyor.
Gerçek isimlerini vermek istemeyen ve bu yüzden Christine ve Tatiana isimlerini kullandığımız iki bayan için de durum bu biçimde.
Tatiana, Christine’in bebeğinin taşıyıcı annesi.
Zaporijya’da, Rus birliklerin birkaç hafta evvel Avrupa’nın en büyük nükleer santraline taarruzda bulunduğu kentte yaşayan Tatiana ve 6 yaşındaki oğlu, ataktan daha sonra Polonya’ya kaçtı.
Christine ise Tatiana ile tanışmak için Polonya’ya seyahat etti, onu İngiltere’ye davet etti. İki bayan bu süreçte birbirlerini tanımaktan keyif aldıklarını anlattı.
Tatiana, üç yıllık bir vize ile İngiltere’ye gitmeye hazırlanıyor. Christine ve eşi doğumdan daha sonra Tatiana ve oğlunun orada yaşamaya devam edebileceğini söylüyor.
“Svetlana, bir elinde McDonalds’dan aldığı dondurma, öbür elinde balon ve yüzünde kocaman bir gülümsemeyle poz veren en küçük kızının fotoğrafını gönderdi. Fotoğraf bana bütün çocukların aileleri ile bir arada ve inançlı biçimde yaşaması ve hayattan keyif alması gerektiğini hatırlattı.”
Ukrayna, öteki Avrupa ülkelerinden farklı olarak taşıyıcı annelik sistemiyle doğan bebekleri doğum sertifikasında ebeveyn olmak isteyen anne ve babanın çocuğu olarak kaydediyor. Bu yüzden dünyanın biroldukça farklı ülkesinde yaşayan çift, taşıyıcı annelik tekniği için Ukrayna’yı tercih ediyor.
Ülkede yaklaşık 50 tane üreme kliniği ve epey sayıda aracı ajans bulunuyor. Bu ajanslar, ebeveyn olmak isteyen çiftleri taşıyıcı anneler ile eşleştiriyor ve ortadaki ilgiyi sağlıyor.
Fakat Rusya’nın Ukrayna’yı işgaliyle Ukrayna haricinde yaşayan ve taşıyıcı annelik metoduna başvuran epey sayıda ebeveyn savaş yüzünden bebeklerini alamıyor. Bebekler ise kuvvetli savaş şartlarında dünyaya geliyor.
Yaklaşık 500 taşıyıcı anniçin sorumlu ve Ukrayna’nın en büyük aracı ajansı olan BioTexCom, sadece Kiev’de çabucak hemen anne ve babasına kavuşamamış 41 tane bebek olduğunu söylüyor. Bu bebeklere kentin ortasında kurulan bir bodrum katı kreşinde bakılıyor. Rus birlikleri ise kentin sonlarında başşehre saldırmaya devam ediyor.
Ajans yetkilileri, her gün yeni bebeklerin doğduğunu lakin savaşın başlangıcından bu yana yalnızca dokuz ebeveynin bebeklerini almak için Kiev’e seyahat etme riskini göze aldığını aktarıyor, beş ebeveynin ise uzaktan taşıyıcı annelerin tahliyesini sağladığını söylüyor.
BioTexCom’un hukuk danışmanı olan Denys Herman, “Eğer durum değişmezse 100 bebeğin bakımından sorumlu olabiliriz” diyor.
Ajans, savaşın başlaması ve başşehre hakikat ilerlemesiyle bakımlarından sorumlu oldukları bebekleri Kiev’den uzaklaştırıp ülkenin batısında daha inançlı bölgelere gdolayıp götürmeme sonucuyla uğraş ediyor, savaş ortamında bebekleri taşımanın risklerinin çok yüksek olduğunu söz ediyor.
Ukrayna’dan ayrılan taşıyıcı anneler
Taşıyı annelerin yaşadığı zorluklar yalnızca Kiev’e özel değil.
Başşehrin 80 kilometre güneyindeki Bila Tserkva kentinde yaşayan ve Avustralya’da yaşayan bir çiftin bebeğini taşıyan Svetlana öyküsünü anlatıyor.
Avustralya’daki Emma ile Svetlana 6 aydır irtibatta, çocuklarının fotoğraflarını paylaşıyor ve birbirlerini tanımak için uzun uzun sohbet ediyordu.
Fakat Rus birlikleri Bila Tserkva’ya saldırmaya başlayınca iki bayan çaresiz biçimde Svetlana’nın çıkış yollarını araştırmaya koyuldu.
Emma, hizmet aldığı daha küçük bir taşıyıcı annelik ajansının dayanağı ile özel otobüs buldu ve Svetlana ile birebir bölgede yaşayan iki öteki taşıyıcı anne ve 10 çocukları Moldova hududuna gerçek 18 saatlik seyahate başladı.
Otobüs Moldova’nın başşehri Kişinev’e vardığında bayanlar ve çocuklar küçücük bir apartman dairesinde kalmaya başladı. Herkese yetecek kadar yatak olmadığı için yerde yatmak zorunda kalan Svetlana, Ukrayna’da bıraktığı eşi ve Almanya’ya kaçmak zorunda kalan annesi için endişeleniyordu.
Annesi ile her telefon konuşmasında gözyaşlarına boğulan Svetlana, “Savaşın bu türlü aileleri birbirinde ayırması canımı epeyce yakıyor. Moldova’da kendimi inançta hissediyorum fakat kalbim Ukrayna’da” diye anlatıyor.
Svetlana, Moldova’daki taşıyıcı annelik kuralları yüzünden doğumunu Ukrayna’da sona yakın yapmaya hazırlanıyor.
Ukrayna’dan ayrılamayanlar
Tüm taşıyıcı anneler Svetlana üzere Ukrayna’dan ayrılamıyor.
Harkov’da konut almak için para biriktiren ve iki oğluyla yaşayan Nastya, savaş başladığına ikinci taşıyıcı hamileliğinin sonuna yaklaşıyordu ve birkaç gün daha sonra ikiz bebeklere doğum yaptı.
Harkov’da kaldığı hastane sığınağının duvardan duvara şilteler ve beşiklerle kaplı olduğunu anlatan Nastya, kentin bombardıman altında olduğu devirde iki çocuğuyla hastanenin deposunda kaldığını söylüyor.
Mıkolayiv’de bir hastanenin bodrum katında doğum yapmayı bekleyen anne
Harkov’da hücumlar devam ettiği için Nastya ve ailesi ajansın takviyesiyle geçen hafta hududa seyahat etti ve ikiz bebekleri ebeveynlerine teslim etti. Nastya aileden tekrar haber alamadı.
Taşıycı anneler ile alakalar güçleniyor
Emma ve eşi Alex, Avustralya’daki taşıycı annelik kuralları yüzünden çocuklarına doğum yapacak birisini bulmakta zorlanmıştı. Avustralya’da sadece fedakar taşıyıcı annelere müsaade veriliyor, yani annelik yapan bayanlara bir ödeme yapılamıyor.
Savaş başlamadan evvel Emma ve eşi Ukrayna’ya seyahat etmeyi ve doğumdan evvel Svetlana ile vakit geçirmeyi planlıyordu. Bu artık mümkün gözükmüyor.
Lakin Rusya’nın Ukrayna’ya saldırısı devam ettikçe taşıyıcı anneler ile ebeveynler içindeki alakalar de güçleniyor.
Gerçek isimlerini vermek istemeyen ve bu yüzden Christine ve Tatiana isimlerini kullandığımız iki bayan için de durum bu biçimde.
Tatiana, Christine’in bebeğinin taşıyıcı annesi.
Zaporijya’da, Rus birliklerin birkaç hafta evvel Avrupa’nın en büyük nükleer santraline taarruzda bulunduğu kentte yaşayan Tatiana ve 6 yaşındaki oğlu, ataktan daha sonra Polonya’ya kaçtı.
Christine ise Tatiana ile tanışmak için Polonya’ya seyahat etti, onu İngiltere’ye davet etti. İki bayan bu süreçte birbirlerini tanımaktan keyif aldıklarını anlattı.
Tatiana, üç yıllık bir vize ile İngiltere’ye gitmeye hazırlanıyor. Christine ve eşi doğumdan daha sonra Tatiana ve oğlunun orada yaşamaya devam edebileceğini söylüyor.
- Rusya’nın Ukrayna’yı işgali: Zelenskiy Mariupol’daki çocuk hastanesi saldırısı için ‘savaş suçu’ dedi
- Ukrayna’da çatışmaların sürdüğü Mariupol kentinde Türk vatandaşlarının son durumu ne?
- İngiltere’de Ukraynalı mültecilere konutlarını açanlara ayda 350 sterlin verilecek
“Svetlana, bir elinde McDonalds’dan aldığı dondurma, öbür elinde balon ve yüzünde kocaman bir gülümsemeyle poz veren en küçük kızının fotoğrafını gönderdi. Fotoğraf bana bütün çocukların aileleri ile bir arada ve inançlı biçimde yaşaması ve hayattan keyif alması gerektiğini hatırlattı.”