Hareketlilik sektöründeki yenilikleri hızlı ve uygun maliyetli bir şekilde yola çıkarmak amacıyla, Alman Havacılık ve Uzay Merkezi’ndeki (DLR) trafik araştırmacıları, yarının şehir otomobilini tamamen yeniden düşündüler: Kentsel Modüler Araç, kısaca UMV, bir Konforu yüksek güvenlik standartlarıyla birleştiren ve aynı zamanda esnek ve uygun maliyetli üretim sağlayan akıllı, modüler elektrikli şehir otomobili.
DLR bilimcisi ve UMV projesi başkanı Marco Münster, “UMV konseptinin anahtar kelimesi, otomobil yapımında kullanılan platform yapım yöntemlerinin çok ötesine geçen modülerleştirmedir” diye açıklıyor. UMV ailesinin sekiz farklı çeşidinin tümü, küçük bir şehir taşıtından daha büyük, otonom sürüş yapan insan ve yük taşıma modellerine kadar tek tip bir temel üzerine inşa edilmiştir: zemin modülünün uzunluğu ayarlanabilir ve ön ve ön kısım ayarlanabilir. arka modüller tek tiptir. Aracın merkezi değişkendir ve uygulamaya göre değişir. Çok malzemeli tasarım ve işlevsel entegrasyon, tüm varyantların elektrikli tahriklere en uygun şekilde uyarlanmış ve yüksek düzeyde çarpışma güvenliği sunan bir gövde yapısına sahip olmasını sağlar. Sofistike genel enerji yönetimi, optimum bir çalışma stratejisi için iç mekandan, bataryadan ve elektrik motorundan gelen enerji akışlarını koordine eder ve yönlendirir.
Otonom bir mekik olarak UMV People-Mover 2+2
DLR trafik araştırmacıları, ilk sürülebilir prototip olarak UMV People-Mover 2+2 varyantını uyguladı. Bu araç, dört kişilik alan sunar ve kentsel alanlarda, örneğin isteğe bağlı hareketlilik teklifleri bağlamında, otonom bir servis aracı olarak kullanılması amaçlanmıştır. Kullanıcı aracı bir uygulama aracılığıyla arar ve yan camdaki bir arayüz aracılığıyla etkinleştirir, böylece sürgülü kapılar açılır. İç mekan sade bir tasarımda tutuluyor ve sürüş süresi, rota ve araç durumu hakkında bilgiler içeren iki merkezi monitör sunuyor. Bu bağlamda tipik seyahat süresi sekiz ile yirmi dakika arasındadır. Otomasyon için gerekli lidar ve radar sensörleri ve kameralar tavanda, ön tamponda veya özel panolarda yer alıyor. Gösterici henüz tamamen otonom sürüş yapmıyor, ancak bir yan çubukla kontrol ediliyor. Bilim adamları önce konsepti ve kullanıcı deneyimlerini incelemek istiyor. Bir sonraki adımda, otonom sürüş manevraları için sensör teknolojisi, donanım ve yazılım entegre edilir.
DLR bilimcisi ve UMV projesi başkanı Marco Münster, “UMV konseptinin anahtar kelimesi, otomobil yapımında kullanılan platform yapım yöntemlerinin çok ötesine geçen modülerleştirmedir” diye açıklıyor. UMV ailesinin sekiz farklı çeşidinin tümü, küçük bir şehir taşıtından daha büyük, otonom sürüş yapan insan ve yük taşıma modellerine kadar tek tip bir temel üzerine inşa edilmiştir: zemin modülünün uzunluğu ayarlanabilir ve ön ve ön kısım ayarlanabilir. arka modüller tek tiptir. Aracın merkezi değişkendir ve uygulamaya göre değişir. Çok malzemeli tasarım ve işlevsel entegrasyon, tüm varyantların elektrikli tahriklere en uygun şekilde uyarlanmış ve yüksek düzeyde çarpışma güvenliği sunan bir gövde yapısına sahip olmasını sağlar. Sofistike genel enerji yönetimi, optimum bir çalışma stratejisi için iç mekandan, bataryadan ve elektrik motorundan gelen enerji akışlarını koordine eder ve yönlendirir.
Otonom bir mekik olarak UMV People-Mover 2+2
DLR trafik araştırmacıları, ilk sürülebilir prototip olarak UMV People-Mover 2+2 varyantını uyguladı. Bu araç, dört kişilik alan sunar ve kentsel alanlarda, örneğin isteğe bağlı hareketlilik teklifleri bağlamında, otonom bir servis aracı olarak kullanılması amaçlanmıştır. Kullanıcı aracı bir uygulama aracılığıyla arar ve yan camdaki bir arayüz aracılığıyla etkinleştirir, böylece sürgülü kapılar açılır. İç mekan sade bir tasarımda tutuluyor ve sürüş süresi, rota ve araç durumu hakkında bilgiler içeren iki merkezi monitör sunuyor. Bu bağlamda tipik seyahat süresi sekiz ile yirmi dakika arasındadır. Otomasyon için gerekli lidar ve radar sensörleri ve kameralar tavanda, ön tamponda veya özel panolarda yer alıyor. Gösterici henüz tamamen otonom sürüş yapmıyor, ancak bir yan çubukla kontrol ediliyor. Bilim adamları önce konsepti ve kullanıcı deneyimlerini incelemek istiyor. Bir sonraki adımda, otonom sürüş manevraları için sensör teknolojisi, donanım ve yazılım entegre edilir.