Atarlı Genç
New member
Avrupa Birliği Adalet Divanı (CJEU) Başsavcısı, profesyonel oyuncuların transferine ilişkin bazı FIFA kurallarının yasallığını sorguluyor ve bunların Üye Devletler arasında “işçilerin serbest dolaşımına aykırı olabileceğini” düşünüyor. Vardığı sonuçlar bağlayıcı olmayan ancak toplum hakimleri tarafından kararlarında büyük ölçüde takip edilen hukukçu Maciej Szpunar tarafından analiz edilen dava, Lassana Diarra ile Lokomotiv Moskova arasında Ağustos 2014'te başlayan davadır.
Fransız oyuncu, Eylül 2012'de Real Madrid'den ayrılarak Rusya macerasına önce Anzhi'de, ardından Ağustos 2013'te 12 milyon euro ödeyen Lokomotiv Moskova'da başladı. Ancak Fransız orta saha oyuncusunun kariyeri, Moskova kulübünün sözleşmesini feshetmesiyle aniden sona erdi. Oyuncu maaş indirimini kabul etmediği için 2014 yazında “ihlal iddiası” vardı. Ardından Szpunar'ın şimdi bahsettiği yargı savaşı başladı. Bu durumda, yasal kaynaklara göre kriter, çalışma konularına ilişkin topluluk düzenlemelerinde yer alan hususlara yanıt vermektedir.
Orta saha oyuncusuyla sözleşmesini feshettikten sonra Lokomotiv, FIFA Uyuşmazlık Çözüm Kurulu'nda futbolcudan tazminat talebinde bulundu. Diarra ise geçmiş maaşlarının ödenmesini talep etmek için aynı mahkemeye gitti. Üstelik artık özgür olduğunu düşündü ve yeni bir takım aramaya başladı. Burada Belçikalı Charleroi sahneye çıktı ve bir Fransız milli takımını neredeyse bedavaya imzalamakla ilgileniyordu.
Ancak futbolcu ve kulüp, futbol dünyasındaki tüm transferleri düzenleyen FIFA'nın Oyuncuların Statüsü ve Transferi Yönetmeliği (RETJ) ile karşılaştı. Bu belge, bir sözleşmenin aniden ihlali durumunda, oyuncunun ve yeni kulübünün, eğer uygunsa, menşe kulübe (bu durumda Lokomotiv) tazminatı ödeyecek tarafın olması gerektiğini öngörmektedir. Ayrıca dava devam ettiği sürece profesyonelin başka bir ülkede oynayabilmesi için uluslararası izin verilmeyecektir.
Bir yıl durdu
Bu durumla karşı karşıya kalan Charleroi geri çekildi ve Diarra, FIFA odası tarafından Rus kuruluşuna 10 milyon euro ödemeye mahkum edildi. Bir yıl işsiz kaldıktan sonra para ödedi ve kariyerine Olympique de Marseille'de devam edebildi. Ceza, Spor Tahkim Mahkemesi (CAS) tarafından 2016 yılında onaylandı.
Daha sonra 'Bosman davası'nın avukatı Jean-Louis Dupont tarafından temsil edilen Diarra, adli yargıya başvurdu. Charleroi adına oynamasına izin verilmediği için FIFA'ya (kuralları nedeniyle) ve Belçika Futbol Federasyonu'na (transferi düzenlemediği için) dava açtı ve altı milyon avroluk kar kaybı yaşadı. Belçika mahkemesi konuyu ABAD'a havale etti. Lokomotiv-Diarra çatışmasını değil, kuralın sonuçlarını değerlendiren Szpunar, “RETJ'nin serbest dolaşım açısından kısıtlayıcı bir yapıya sahip olduğuna şüphe yok” diyor.
Başsavcı, “Bu hükümler, ekonomik risk üstlenmek zorunda kalma korkusu nedeniyle kulüplerin oyuncu alımını caydırabilir veya caydırabilir” diye ekliyor ve bu kurumların alabileceği sportif yaptırımların “bir oyuncunun oynamasını engelleyebileceğini” de vurguluyor. Başka bir Üye Devletteki bir kulüpte mesleki faaliyet. Ve raporunda şunu vurguluyor: “RETJ, kulüplerin oyuncu kiralama yeteneğini sınırlayarak, profesyonellerin edinilmesi pazarında kulüpler arasındaki rekabeti zorunlu olarak etkiliyor.”
Fransız oyuncu, Eylül 2012'de Real Madrid'den ayrılarak Rusya macerasına önce Anzhi'de, ardından Ağustos 2013'te 12 milyon euro ödeyen Lokomotiv Moskova'da başladı. Ancak Fransız orta saha oyuncusunun kariyeri, Moskova kulübünün sözleşmesini feshetmesiyle aniden sona erdi. Oyuncu maaş indirimini kabul etmediği için 2014 yazında “ihlal iddiası” vardı. Ardından Szpunar'ın şimdi bahsettiği yargı savaşı başladı. Bu durumda, yasal kaynaklara göre kriter, çalışma konularına ilişkin topluluk düzenlemelerinde yer alan hususlara yanıt vermektedir.
Orta saha oyuncusuyla sözleşmesini feshettikten sonra Lokomotiv, FIFA Uyuşmazlık Çözüm Kurulu'nda futbolcudan tazminat talebinde bulundu. Diarra ise geçmiş maaşlarının ödenmesini talep etmek için aynı mahkemeye gitti. Üstelik artık özgür olduğunu düşündü ve yeni bir takım aramaya başladı. Burada Belçikalı Charleroi sahneye çıktı ve bir Fransız milli takımını neredeyse bedavaya imzalamakla ilgileniyordu.
Ancak futbolcu ve kulüp, futbol dünyasındaki tüm transferleri düzenleyen FIFA'nın Oyuncuların Statüsü ve Transferi Yönetmeliği (RETJ) ile karşılaştı. Bu belge, bir sözleşmenin aniden ihlali durumunda, oyuncunun ve yeni kulübünün, eğer uygunsa, menşe kulübe (bu durumda Lokomotiv) tazminatı ödeyecek tarafın olması gerektiğini öngörmektedir. Ayrıca dava devam ettiği sürece profesyonelin başka bir ülkede oynayabilmesi için uluslararası izin verilmeyecektir.
Bir yıl durdu
Bu durumla karşı karşıya kalan Charleroi geri çekildi ve Diarra, FIFA odası tarafından Rus kuruluşuna 10 milyon euro ödemeye mahkum edildi. Bir yıl işsiz kaldıktan sonra para ödedi ve kariyerine Olympique de Marseille'de devam edebildi. Ceza, Spor Tahkim Mahkemesi (CAS) tarafından 2016 yılında onaylandı.
Daha sonra 'Bosman davası'nın avukatı Jean-Louis Dupont tarafından temsil edilen Diarra, adli yargıya başvurdu. Charleroi adına oynamasına izin verilmediği için FIFA'ya (kuralları nedeniyle) ve Belçika Futbol Federasyonu'na (transferi düzenlemediği için) dava açtı ve altı milyon avroluk kar kaybı yaşadı. Belçika mahkemesi konuyu ABAD'a havale etti. Lokomotiv-Diarra çatışmasını değil, kuralın sonuçlarını değerlendiren Szpunar, “RETJ'nin serbest dolaşım açısından kısıtlayıcı bir yapıya sahip olduğuna şüphe yok” diyor.
Başsavcı, “Bu hükümler, ekonomik risk üstlenmek zorunda kalma korkusu nedeniyle kulüplerin oyuncu alımını caydırabilir veya caydırabilir” diye ekliyor ve bu kurumların alabileceği sportif yaptırımların “bir oyuncunun oynamasını engelleyebileceğini” de vurguluyor. Başka bir Üye Devletteki bir kulüpte mesleki faaliyet. Ve raporunda şunu vurguluyor: “RETJ, kulüplerin oyuncu kiralama yeteneğini sınırlayarak, profesyonellerin edinilmesi pazarında kulüpler arasındaki rekabeti zorunlu olarak etkiliyor.”